Ο ερχομός ενός παιδιού είναι μια από τις σημαντικότερες εμπειρία στη ζωή μιας γυναίκας. Βιώνει ανεπανάληπτα συναισθήματα και εκτιμά όσο κανείς άλλος το δώρο της ζωής.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ ) καθορίζει την  «γέννηση  φυσική και φυσιολογική λειτουργία της ζωής και η οποία δεν πρέπει να προσεγγίζεται σαν ασθένεια».

Ο φυσιολογικός τοκετός ξεκινά αυθόρμητα μεταξύ της 37ης και της 42ης συμπληρωμένης εβδομάδας της κύησης.

 

Οφέλη φυσιολογικού τοκετού

Ο επιδιωκόμενος στόχος κάθε εγκυμοσύνης είναι ο φυσιολογικός τοκετός ο οποίος παρέχει πολλαπλά οφέλη τόσο στη γυναίκα όσο και στο βρέφος.

  • Η περίοδος ανάρρωσης από έναν φυσιολογικό τοκετό είναι λίγες ώρες. Αντίθετα η ανάρρωση από μια καισαρική τομή μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως απλά, καθημερινά πράγματα, όπως να σηκωθείς από το κρεβάτι ή να θηλάσεις το μωρό σου, είναι πολύ πιο δύσκολα και πολλές φορές επίπονα.
  • Τα νεογνά που θα γεννηθούν κολπικά, καθώς περνούν από τον πυελογεννητικό σωλήνα της μητέρας τους, έρχονται  σε επαφή με τη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου της μητέρας τους, τα λεγόμενα «καλά» βακτήρια. Αυτά τα βακτήρια αποικίζουν το δέρμα και το έντερο των νεογνών και ενισχύουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα για όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
  • Τα μωρά που γεννιούνται φυσιολογικά έχουν μικρότερη πιθανότητα για αναπνευστικά προβλήματα. Οι πνεύμονες του μωρού προετοιμάζονται να δεχτούν αέρα έξω από τη μήτρα χάρη στις συσπάσεις της.
  • Κάθε επόμενος φυσιολογικός τοκετός είναι πιο εύκολος από τον προηγούμενο.

 

Συμπτώματα τοκετού

Τα συμπτώματα τοκετού είναι πιο εύκολα αναγνωρίσιμα σε γυναίκες που έχουν ήδη κάνει ένα παιδί όμως και οι νέες μητέρες αντιλαμβάνονται τα σημάδια της πρώτης τους γέννας. Σημαντικό ρόλο παίζει και η ενημέρωση που θα λάβει η έγκυος την προηγούμενη περίοδο ώστε να τα αναγνωρίσει αμέσως και να μην πανικοβληθεί.

Τα συνήθη συμπτώματα τοκετού είναι:

  • Συνεχής συσπάσεις της μήτρας με μεγάλη διάρκειας
  • Κολπικό έκκριμα που αποβάλλεται με τη μορφή υγρών χρωματισμένων με αίμα.
  • Ναυτία, εμετοί και διάρροια
  • «Σπάσιμο» νερών που στην ουσία είναι το σπάσιμο των μεμβρανών που περιβάλλουν το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο βρίσκεται το μωρό σας.

 

Πόνος στη διάρκεια του τοκετού

Η ένταση με την οποία βιώνεται ο πόνος του φυσιολογικού τοκετού διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Σημαντικό ρόλο στην ανοχή του παίζει και η ψυχολογία της γυναίκας. Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες μέθοδοι αντιμετώπισης του πόνου:

  • ασκήσεις αναπνοής και χαλάρωσης. Βαθιές αναπνοές και ηρεμία δίνουν στην έγκυο τη δύναμη που χρειάζεται.
  • παυσίπονες ενέσεις
  • μηχάνημα διέγερσης ΤΕΝΣ: διαδερμική ηλεκτροδιέγερση των νεύρων για την ανακούφιση από τους πόνους του τοκετού
  • επισκληρίδιος αναισθησία

 

Στάδια τοκετού

1ο στάδιο: διαστολή τραχήλου
Ο φυσιολογικός τοκετός ξεκινάει με την έναρξη ρυθμικών συστολών της μήτρας και την έναρξη της διαστολής του τραχήλου. Με κάθε σύσπαση, ο τράχηλος της μήτρας – το μέρος από το οποίο θα βγει το μωρό από την μήτρα – ανοίγει σιγά – σιγά. Αρχικά οι συστολές αυτές είναι αραιές και μικρής έντασης και προκαλούν μικρή πρόοδο στη διαστολή του τραχήλου. Οι συσπάσεις μπορεί να διαρκέσουν έως 10-14 ώρες. Μόλις ο τράχηλος διασταλεί τελείως τότε περνάμε στη 2η φάση του τοκετού.

Κατά τη διάρκεια του τοκετού ελέγχεται η λειτουργία της καρδιάς του μωρού με ειδικές συσκευές όπως ο καρδιοτοκογράφος Non Stress Test. Εάν κριθεί αναγκαίο, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει την επιτάχυνση του τοκετού μέσω ειδικού ορού που περιέχει την ορμόνη ωκυτοκίνη.

2ο στάδιο: η γέννηση
Το σώμα της γυναίκας είναι προετοιμασμένο να αντέξει αυτή τη διαδικασία και πρέπει να αφεθεί και να το «ακούσει». Ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού και της μαίας και παραμείνετε ψύχραιμη έχοντας τη στήριξη του συντρόφου σας. Έχοντας φτάσει σε πλήρη διαστολή ο τράχηλος, η έγκυος θα πρέπει να σπρώχνει κάθε φορά που νιώθει μια σύσπαση. Σε κάθε συστολή της μήτρας το κεφάλι του εμβρύου σπρώχνεται προς τα κάτω μέσα στον κόλπο.

Σιγά-σιγά το κεφάλι του μωρού φτάνει στο άνοιγμα του κόλπου. Μόλις βγει το κεφαλάκι του απομένει ένα τελικό σπρώξιμο και το μωρό έρχεται στον κόσμο. Ακολουθεί το κόψιμο του ομφάλιου λώρου, το σκούπισμα του μωρού από τα υγρά και το αίμα και το τυλίγουν με ειδική κουβέρτα για να μην κρυώσει. Η μητέρα μπορεί να αγκαλιάσει το μωρό της πριν κοπεί ο ομφάλιος λώρος.

3ο στάδιο: Η εξαγωγή του πλακούντα
Μετά τη γέννα του μωρού ακολουθούν και άλλες συσπάσεις οι οποίες σημαίνουν την έξοδο του πλακούντα από το σώμα της γυναίκας. Οι συστολές είναι μικρότερης έντασης και μπορεί να διαρκέσουν από 20 λεπτά έως μία ώρα. Υπάρχει η δυνατότητα, με τη με τη σύμφωνη γνώμη της μητέρας, ο γιατρός να επισπεύσει τη διαδικασία με την ενέσιμη χορήγηση ωκυτοκίνης.